بررسی تاثیر مواد شیمیایی و غیرشیمیایی برروی عملکرد و اجزای عملکرد پنبه

این پژوهش به منظور بررسی اثر تیمار بذر با موادشیمیایی و غیرشیمیایی بر عملکرد و اجزای عملکرد پنبه، طی سال های زراعی 1392-1394، در ایستگاه تحقیقات زراعی قراخیل مازندران در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار اجرا گردید. تیمارهای مورد بررسی :1- شاهد (بدون تیماربذر) 2- پوشش با مخلوط حاصل از مدفوع گاو وخاک رسی به نسبت 50 درصد (کود جامد) 3- آغشته کردن بذر با روغن 5/1 درصد چریش (نیم آزال تی اس) 4 - تیمار با گائوچو به میزان 7-5 گرم در کیلوگرم بذر 5 - تیمار با کاربوکسین تیرام به میزان 10 گرم در کیلو­گرم بذر 6 - آغشته کردن بذور با ادرار گاو (کود مایع) می باشد. هر تیمار آزمایش در 8 خط 10 متری کشت شد. فاصله بوته ها روی خط 20 سانتی متر و فاصله خط های کاشت از هم 80 سانتی متر بود. ارتفاع گیاه، تعداد شاخه های رویا، تعداد شاخه های زایا، درصد غوزه باز، درصد غوزه بسته، تعداد غوزه یک بوته، وزن یک غوزه، قبل از برداشت اندازه گیری شد. درصد سبز بعد از رویش پنبه و عملکرد وش پنبه بعد از برداشت در هر تیمارمحاسبه شد. بیشترین عملکرد وش پنبه از تیمار گائوچوبه مقدار 1060 کیلوگرم در هکتار به دست آمد. تیمارهای چریش با 4/960 کیلوگرم در هکتار، کود جامد (پهن گاو) با عملکرد 6/944، کود مایع با 3/916 بعد از گائوچو و چریش بیشترین عملکرد وش پنبه را ایجاد کردند ولی ازلحاظ آماری تفاوت معنی داری باهم نداشتند. کمترین عملکرد وش پنبه از تیمارهای شاهد با 4/830 کیلوگرم درهکتار و کاربوکسین تیرام به مقدار 5/833 کیلوگرم در هکتار به دست آمد. بیشترین درصد سبز از تیمار شاهد (بدون هیچ گونه مواد مصرفی) به مقدار 08/91 درصد به دست آمد. این تیمار با تیمارهای کود مایع (ادرار گاو) با میزان درصد سبز 25/89 درصد، چریش با میزان درصد سبز 42/88 درصد و گائوچو با میزان درصد سبز 25/86 درصد از لحاظ آماری تفاوت معنی داری نداشت.